Samenvatting
Beschrijving
In 2022 is het 175 jaar geleden dat in Arnhem een groot zangersfeest
werd gehouden. Het was 1847, de stad was uit de beknellende
omwalling gebroken en er was plek aan de fraaie singels voor een
huis voor de muzen, een Musis Sacrum of Huis voor Muziek. De
Arnhemse zaal die voor die gelegenheid werd gebouwd, is wellicht
de oudste concertzaal in Nederland die continu in gebruik bleef.
Daarvoor onderging de zaal wel acht metamorfoses, acht
architectonische en stedenbouwkundige ontwikkelingen. Iedere
nieuwe fase werd ingeluid met feestelijke openingsconcerten,
geprogrammeerd naar de geest der tijd.
Musis Sacrum bewoog mee met het Nederlandse muziekleven.
Soms was ze vroeg in de ontwikkeling en soms wat later dan de
grote zalen in de Randstad. Op de podia was niet alleen muziek te
horen; politieke bijeenkomsten, exposities en zelfs sportwedstrijden
hadden er tot in de 21ste eeuw plaats. Met de allerlaatste verbouwing
keerde de cultuur definitief terug: de Muzenzaal, de Van Beinumzaal
en de Parkzaal bieden plek aan symfonisch repertoire, kamermuziek,
wereld- en popmuziek.
Oorlog, bestemmingsplannen en bezuinigingen bedreigden de zaal.
In Musis Sacrum Arnhem 1847-2022 schrijft Ingrid D. Jacobs over de
bewogen geschiedenis van Musis Sacrum, in relatie tot de
ontwikkeling van de stad en het muziekleven van de Arnhemmers.
